بهت چشم دوختم ، تورو خدا ناامیدم نکن بشر ...
پ .ن : میگما یوسف هم یه چی تو همین مایه ها تو زندان به بغل دستیش گفت که چندین سال تو زندان موند دیگه ؟؟
گاهی وختا داشتن یه حوله ، یه کیف ، یه جوراب و یا حتی یه گیره سر با داشتن ـ یه مرد برام برابری میکنه . روزگار ـ عجیبی ـ ....
چقدر سخت ـ وقتی کسی رو از دست بدی و نتونی براش عزاداری کنی ..
من تورو از دست دادم و حتی اجازه نداشتم اشک بریزم ، لباس سیاه تنم کنم ، خرما خیرات کنم و برای شادی روحت قرآن ختم کنم و اونقدر بزنم به سینه م که از حال برم ...
بخاطر ـ همه اینها اینقدر سختمه ...
هر وقت بهش زنگ میزنم بدون استثنا میگه : کجایی ؟؟ تهرانی؟؟
و منم میگم : آبادانم مامان ....
پ .ن : حالا با کد آبادان بهش زنگ زدم هاااا بازم میپرسه : کجایی؟؟ تهرانی؟؟